نگاهی به فیلم های برتر جیم کری به بهانه تولدش {قسمت اول}

گروه فرهنگ و هنر: جیم (جیمز یوجین) کری James Eugene “Jim” Carrey هنرپیشه و کمدین آمریکاییِ متولد (۱۷ ژانویه) کانادا، مسلماً و بی‌هیچ شکی از بزرگ‌ترین و تأثیرگذارترین کمدین‌های دهه ۱۹۹۰ است. او توانسته است بُت خود جری لوئیس، نیای معنوی‌اش هری ریتز (کمدین آمریکایی جوان‌ترین عضو گروه برادران ریتز) و ری بولگر (هنرپیشه، خواننده و رقاصِ سینما و تئاتر موزیکال) را به میزانی مساوی با‌هم ترکیب کند و به تصویری شادمانه، مهارنشدنی و بی‌قیدوبند تبدیل کند که منحصربه‌فرد خود او است. او با چشم‌های بیرون زده، صورتِ الاستیکی، اندامی دراز، باریک و پیچ‌وتاب خوران و اسکلت‌بندی‌ای که به شکل غیرممکنی انعطاف‌پذیر است، کمدی اسلپ استیک (کمدی بزن‌بکوب گونه‌ای کمدی است که در آن تحرک بدنی نقش اول را بازی می‌کند) را به مرحله‌ای بالاتر ارتقاء داد. بخصوص در نقش‌های نمادین و به‌یادماندنی خود در دهه نود، او به گونه‌ای با بدن خود رفتار می‌کند که انگار عروسکی پارچه‌ای در سایز یک مرد است، با استفاده از دست‌وپای لاغر و بلندش و چهره‌اش به گونه‌ای احساسات را به‌ نمایش درمی‌آورد که کلمات توانایی‌اش را ندارند.

 

 

به گزارش بولتن نیوز به نقل از بلاگ نماوا، جیم کری همیشه جاه‌طلبی‌های بزرگ‌تری از آنچه دیگران حدس می‌زدند در سر داشت و او این را بارها با انتخاب پروژه‌های فراتر از کمدی‌های عامه‌پسند ثابت کرده است. شاید او گاهی بیش از حد توانایی خود دست به انتخاب زده، اما تعداد کمی همچون او هستند که می‌توانند در همچون طیف وسیع و گسترده‌ای کار کنند؛ از «احمق و احمق‌تر» تا «درخشش ابدی یک ذهن پاک». لحظات اصیلی از ژرفای اندیشه در دوران حرفه‌ایِ طولانی و عجیب او وجود دارند که باعث می‌شوند ما آرزو کنیم کاش این مرد کاناداییِ بامزه و خنده‌دار بیش‌تر در نقش‌های جدی بازی می‌کرد. اکنون جیم کری در دهه پنجاه زندگی خود به سر می‌برد، این یک راه طولانی برای او بوده است و در حال حاضر او در برنامه جدیدی در پشت دوربین به فعالیت می‌پردازد. «من این بالا دارم می‌میرم» مجموعه مستندی است درباره کمدین‌های دهه ۷۰؛ اما برای این ستاره پنجاه‌وهشت ساله، او خوشحال است که به روی صحنه بازنگردد. ما تصمیم گرفتیم به مناسبت تولدش (هفدهم ژانویه) مروری کنیم بر بهترین و به‌یادماندنی‌ترین اجراهایی که تاکنون ارائه داده و خاطرات و تصاویر فراموش‌نشدنی که در ذهن ما برای همیشه حک‌شده را دوباره در کنار هم بازبینی کنیم.

Ace Ventura
۹. ایس ونچورا: کارآگاه حیوانات (۱۹۹۴) / ایس ونچورا: هنگامی که طبیعت فرا می‌خواند (۱۹۹۵)

 

آیا «کارآگاه حیوانات» فیلم خوبی محسوب می‌شود؟ آیا بازی جیم کری در این فیلم یک پرفورمنس فوق‌العاده است؟ نه مسلماً نه به هیچ عنوان نه اما ایس ونچورا فیلمی است که جیم کری را تبدیل به یک ستاره کرد با این که بازی او در این فیلم بیش از اندازه اغراق‌آمیز است اما تنها دلیل موفقیت فیلم نیز همین اجرای عجیب جیم کری است (هزینه ساخت فیلم ۱۵ میلیون دلار، فروش ۱۰۷ میلیون دلار) فیلم پر از صحنه‌های به یاد ماندی است که حتی هنوز هم یاد آوریش باعث خنده‌مان می‌شود؛ مگر می‌شود صحنه خارج شدن ایس را از شکم کرگدن فراموش کرد یا صحنه‌ای که او در فیلم اول با لباس بالرین صحنه‌ای را “بَک وارد” اجرا می‌کند.

Dumb and Dumber
۸. احمق و احمق‌تر (۱۹۹۴)

 

می‌گویند: “برای ایفای نقش یک احمق باید نابغه بود” و این کاملاً درباره جیم کری صادق است. «احمق و احمق‌تر» سومین فیلم از سه‌گانه کمدی‌ای بود که جیم را در سال ۹۴ تبدیل به ستاره‌ای بی‌رقیب در ژانر کمدی کرد. او در این فیلم با جِف دَنیل همراه می‌شود که باهم یکی از محبوب‌ترین و غیرقابل‌ توصیف‌ترین زوج‌های تاریخ سینمای آمریکا را می‌سازند. کنش میان این دو به شکل غیرقابل انکاری قوی‌ است. آن‌ها حماقت را بهتر از هر کس دیگری به نمایش در‌می‌آورند. “میدونی آزاردهنده‌ترین صدای دنیا چیه؟”

Lemony Snicket’s A Series of Unfortunate Events
۷. لمونی اسنیکت: ماجرای بچه‌های بدشانس (۲۰۰۴)

 

تعداد کمی نقش در تاریخ داستان کودکان وجود دارد که برای هنرپیشه‌ای بهتر و مناسب‌تر باشد از استاد شرور تغیر قیافه کنت اولاف برای جیم کری. با این که طرفداران کتاب “ماجراهای بچه‌های بدشانس” معتقد بودند که فیلم بخش‌های نامطبوع و تند کتاب را نرم کرده اما این فیلم همچنان یک جشن بصری است و جیم کری موفق شده که به گونه‌ای در این نقش از انرژی جنون‌‌آمیز خود استفاده کند که ما از اواسط دهه ۹۰ تا کنون ندیده بودیم. کری می‌تواند با انرژی خود یک شهر را به آتش بکشد.

The Cable Guy
۶. پسر کابلی (۱۹۹۶)

 

این بیشتر شبیه یک فیلم ترسناک است که خنده‌دار هم هست و مخاطبان نمی‌دانستند که چگونه واکنش نشان دهند. بعضی فکر می‌کردند این فیلم بیش از اندازه سیاه و عجیب‌وغریب است اما در سال‌های اخیر تبدیل به کالتی کلاسیک و تحسین‌برانگیز‌ شده. جیم کری یکی از بهترین اجرا‌های خود را تا آن زمان به‌عنوان یک نصاب عجیب‌وغریب از لحاظ روابط اجتماعی و به‌احتمال جامعه‌ستیز، ارائه کرده. “من می‌تونم بهترین دوستت باشم یا بدترین دشمنت”.

 

منبع: بلاگ نماوا